Het klinkt allemaal chinees wat copiloten allemaal lezen om hun piloot zo snel mogelijk van punt A naar punt B te loodsen, maar hun taak is essentieel en niet te onderschatten. Ook al hebben ze hun aandeel in de prestaties van hun piloot, meestal vertoeven zij achter de coulissen maar worden door hun team op handen gedragen. Kenny Deroo is zo iemand…de vertrouwde stem in de intercom.
Als copiloot vertoef je meestal in de schaduw van je piloot. Maar, wie is ‘Kenny Deroo’, de man onder de helm, wiens naam je als piloot hoort in de intercom?
“Ik ben Kenny Deroo en woonachtig in het rallyhart van België, tussen Ieper en Heuvelland, meer bepaald in Dikkebus. Samenwonend met de vrouw, Sharon Vallenpint, die me voor de volle 100% steunt in de rally. Vader van 2 prachtige kindjes die overal hun papa volgen naar zijn hobby, zonder te blazen. Als werk zit ik alle dagen met het stuur in mijn handen als vrachtwagenchauffeur. Ook hier heb ik het geluk dat mijn baas (vriend), ook wel deze sport weet te appreciëren en het verstaat wanneer ik verlof nodig heb. Hier spreekt vooral een gelukkig man”.
Je hebt ondertussen al een stevig palmares opgebouwd als navigator bij een diversiteit aan piloten, wagens en kampioenschappen. We vermoeden dat die lijst al boven de 100 gaat?
“Ik zit nu aan 102 wedstrijden als navigator (met 24 verschillende piloten) en 1 maal zelf met het stuur in de handen. In 27 verschillende auto’s en 35 verschillende wedstrijden in België en Frankrijk”.
Weet je nog die eerste keer 5-4-3-2-1 waar dit ook al weer was?
“Mijn 1ste wedstrijd was de Shortrally van Staden in 2010 met de Subaru Impreza van Geert Techel. Ik wist niet goed aan wat ik mij kon verwachten. Maar weet nog goed dat ik enorm onder de indruk was van de snelheid. Dat was toen ook mijn enige wedstrijd in dat jaar. In het begin was het echt een beetje mijn weg zoeken in de rallywereld. Daardoor had ik ook maar 11 wedstrijden in de eerste 5 jaar”.
Je zag ongetwijfeld gedurende je carrière de rallysport evolueren, naar onze bescheiden mening niet echt in de goede richting, als je als piloot en navigator het kostenplaatje bekijkt.
“Aan de rally hangt een serieus kostenplaatsje vast en dat heb ik ook mogen ondervinden. In mijn beginjaren was het vooral veel investeren in kledij, ervaring, wedstrijden,… Zodanig veel dat, op een gegeven moment, ik zou gaan stoppen met de rally. Dat was eind 2015. Toen zat ik aan de zijde van Michel Casseyas, waar ik enorm veel van heb geleerd om te werken met social media als reclame. Dus net toen ik ging stoppen met de rally kwam de telefoon van Rik Vannieuwenhuyse met een mooi voorstel om samen een team te vormen. Dan is mijn carrière echt in een stroomversnelling gegaan, naar een topafond. Zowel als piloot en copiloot wordt het alsmaar moeilijker om nog te kunnen deelnemen financieel en heb ik voor iedereen enorm veel respect dat ze het toch maar doen”!
Marco Borsato zong “de meeste dromen zijn bedrog”, dan steek jij zeker en vast je vinger op “die van mij niet“. Zijn er mensen die een leidraad vormen doorheen jouw carrière en die je zeker wil bedanken?
“We naderen het eindpodium en dan moet ik enorm veel mensen bedanken. Eerst en vooral Bjorn Adriaans en Geert Techel om mij verslaafd te maken aan deze prachtige sport. Michel Casseyas voor de toffe tijd en goeie tips. Rik Vannieuwenhuyse om mijn carrière nieuw leven in te blazen wanneer ik ging stoppen. Verder wil ik alle 24 piloten bedanken met hun serviceteams die in me geloven, tot het uiterste gingen en waar ik samen een prachtige tijd heb meegemaakt. Ik ben echt iedereen enorm dankbaar, en heb van iedereen enorm geleerd. Ook een bijzonder iemand waar ik enorm veel aan te danken heb, is mijn hele goeie vriend Kurt Declerck, die me tips heeft gegeven, mensen heeft leert kennen en plaatsjes heeft bezorgd. Geloof het of niet, ik had redelijk veel faalangst en ging daarom zelfs cozitjes weigeren in snelle auto’s. Kurt was de persoon die mij over de streep trok en een duwtje in de rug gaf om het toch maar te doen. Hij heeft me door de jaren echt veel beter gemaakt. Ook wil ik nog mijn gezin bedanken, die zorgen dat het alles veel makkelijker maakt, om alles te combineren en me in alles steunen. Ook wil ik fotografen, supporters, sponsers bedanken. And last but not least de duizenden vrijwilligers die zorgen dat we onze sport kunnen uitoefenen. Ik heb echt enorm veel respect voor jullie allemaal, dat meen ik uit de grond van mijn hart.