Van kind af aan was deze onder de helm onder de indruk van de passages van Snijers, Droogmans en Duez. Hij had nooit vermoed dat het antwoord op een vraag tijdens een verjaardagsfeestje ervoor zou zorgen dat hij in een rallywagen zou terechtkomen en dat hij zelfs in het buitenland naast één van de opkomende Belgische talenten zou gaan plaatsnemen.
Marc welkom als onze nieuwe onder de helm. Voor de mensen die jou niet echt kennen, stel je even voor.
Ik ben Marc Huysegems, 52 jaar en samen met Vanessa vorm ik nu meer dan 3 jaar een koppel. Ik ben papa van 2 kinderen en sinds 3 jaar zit daar nu een klein spook bij (zoon van Vanessa), die ondertussen mijn grootste fan is. Hij krijgt mijn bekers na de wedstrijd. Ik koop hem dus een beetje om haha. Ik ben werkzaam in een firma dat gespecialiseerd is in ramen en deuren.
Het rally virus is iets dat aanstekelijk is. Waar begon het voor jou?
Voor mij begon het allemaal in de Haspengouwrally in 1982, die in mijn grootouders tuin doorkwam. Mijn nonkel, ook rallygek, nam me op 9-jarige leeftijd voor de eerste keer mee naar de proeven. Dit was de periode van Patrick Snijers met de Luigi BMW 323, Marc Duez met de Gaban Porsche en Droogmans in de Belga Escort. Dus ik draai al even mee.
Bij het bekijken van je palmares zitten er best wel piloten bij om u tegen te zeggen zoals Mathias Boon en Thomas Martens maar je zat ook bij, met alle respect, mindere goden die ook grootse dingen toonden. We denken hierbij aan een Joeri Peeters om er maar ééntje op te noemen.
Mijn actieve carrière begon heel toevallig. Ik was al enkele jaren goed bevriend met Matthias Boon en tijdens een verjaardagsfeestje vroeg hij of ik mooie cadeautjes had gehad. Toen ik antwoordde ja maar van u niet, vroeg hij een beetje verlegen: “verwacht jij een cadeau van mij”? Nee, maar pak mij gewoon eens mee als co zei ik. Groot was mijn verbazing toen hij zei “Ok dat gaan we doen dan”.
Mijn echte debuut was voorzien voor de Rally Waremme. Maar ik kende Joeri al een beetje en contacteerde hem toen hij iemand zocht voor de rally van Kasterlee. Ik wou het al eens gedaan hebben voordat ik in de machtige Subaru zou stappen. De bal ging aan het rollen en ik kreeg de kans om naast enkele geweldige piloten plaats te nemen zoals Patrick Diels, die ik als mens en piloot hoog inschat. Henri Scmelcher, Darrel Taylor, Ive Van der Aa, de snelle en sympathieke Ramon Van de Lindehoof, om er maar enkele te noemen. Met Joeri Peeters hebben we inderdaad een sterk 2023 neer gezet waarbij we bijna onklopbaar waren in onze klasse. Spijtig genoeg kwam er een einde aan onze samenwerking.
“Wat als” is een tv programma, maar bij jou werd dit reëel toen Thomas Martens vroeg “Marc ik wil jou als navigator voor een buitenlands programma”. Stof tot nadenken en hoe alles in goede banen leiden, denken wij dan. Hoe voelde dat voor jou?
De samenwerking met Thomas kwam er dankzij Robin Buysmans (toenmalig co van hem). Ik kende Thomas een beetje en wist waar hij mee bezig was in Finland en Letland. Ik heb Thomas voor de eerste keer ontmoet toen hij 12 jaar was en later twee rally’s met Robin gereden had. Toen Robin door zijn werk geen tijd had om rally te rijden gaf hij mijn nummer aan Koen (de papa van Thomas). Toen ik de vraag kreeg om op gravel te gaan rijden twijfelde ik geen seconde. Tijdens onze rally’s daar reed de papa tijdens de verkenning, Thomas ernaast en ik op de bank maar schrijven. Ook al was het in een Fiesta R2 de beleving was fantastisch. We boekten samen ons eerste podium, onze eerste klasse winst, onze eerste koprol samen. In een sterk bezette Samsonas rally in Utena, wat één van mijn mooiste herinneringen zal blijven, behaalden we een knappe eenentwintigste plaats algemeen en de klasse winst voor Rally 4 auto’s met een R2 en in zeer moeilijke omstandigheden.
Onlangs zat je tijdens de EBR rally opnieuw naast Thomas. Merkte je dat hij sinds jullie laatste wedstrijd aan maturiteit won?
Normaal gezien was De EBR rally vorig jaar onze laatste rally samen, maar ons contact is steeds optimaal gebleven. Voor en na elke rally hebben we steeds contact. Ik ben dit jaar ook de vaste ouvreur voor Nicola Stampaert en telkens Thomas kan heeft hij deze job samen met mij op zich genomen. Iets waar hij ook nog steeds dingen uit leert, geeft hij toe.
Grote verrassing kwam er wel toen ik anderhalve week voor EBR een gemiste oproep had van hem. Toen ik terugbelde had ik nog geen weet van Eddy Smeets zijn ongeval en moest ik weer geen seconde twijfelen om hem te vervangen. Ik wil Eddy een spoedig herstel wensen en hem bedanken om zijn voorbereiding met mij te delen.
Ik had ondertussen al eens met Nicola Stampaert mogen proeven van een skoda R5 in Spanje, waar we knap vierde werden. Maar ik vond de Citroën toch iets bruter en de snelheden in EBR lagen gewoon veel hoger dan in de bergen van Bilbao. Ik vond, tegen een jaar geleden, dat de nota’s nog preciezer geworden zijn. Thomas is samen met Matthias Boon één van de weinige piloten in België die met twee verkenningen genoeg hebben om snel te gaan, volgens mij. Thomas is van zijn zestiende heel matuur en volwassen voor zijn leeftijd en telkens ik instap voel ik progressie. Onze ambities voor Spa zijn weer een beetje bijgesteld.
Een vraag die wij aan veel van jouw “onder de helm” voorgangers stelden is: “wat staat er nog op jouw bucket lijst om te bereiken of te mogen meemaken”?
Ik zou natuurlijk eens graag op een podium staan van een BK rally of een gravel rally rijden met Thomas in een goede R5. Maar de grootste droom is misschien samen met mijn maatje Matthias Boon eens tonen wat hij kan in de R5 klasse en dan gaan er nog veel verschieten, daar ben ik zeker van.
Verder wil ik alle piloten die ooit hun vertrouwen in mij stelden bedanken, alsook mijn vriendin, die mij dit allemaal laat beleven met soms een bang hartje.
